Τετάρτη 10 Ιουνίου 2009

Ευτράπελα


Ο Θοδωρής δεν έχει με ΤΊΠΟΤΑ το θέμα " εξιστόρηση , διήγηση , παραμύθι ".Το παλεύουμε χρόνια αλλά είναι μικρή η πρόοδος και βασικότερα στο κομμάτι συμπεριφοράς ( δεν καταλαβαίνω Χριστό αλλά κάθομαι ήσυχος μέχρι να ακούσω τις μαγικές λέξεις " ...και ζήσανε αυτοί καλά κι εμείς καλύτερα " .. ή ...ΤΈΛΟΣ !!!). Στο σχολείο αποτελεί σημαντική ενότητα στην παρεούλα , όπου θα γίνει και συζήτηση για το θέμα της ημέρας ( συνήθως υπάρχει και οπτικό ερέθισμα κι έτσι καταλαβαίνει την κεντρική ιδέα )υπάρχει όμως και μόνιμη ενότητα "παραμύθι " το τελευταίο μισάωρο πριν φύγουν τα παιδιά όπου ο μικρός , άντε βαριά-βαριά να πιάσει τους πρωταγωνιστές , άμα αρχίσει η πλοκή .... χάθηκε ο Τεό !!!

Στο σπίτι λοιπόν ,κάθε μέρα διαβάζει με τις δασκάλες του κι ένα μικρό παραμύθι με συνεχείς διακοπές για ερωτήσεις "ποιος - πού - πότε - γιατί " για να τον βάζουν στη διαδικασία " θυμάμαι- συνδυάζω -απαντώ ".Δεν του αρέσει , καθόλου τολμώ να πω ,αλλά μετά ακολουθεί ο σούπερ - ντούπερ ενισχυτής ... τα μαθηματικά (!) κι έτσι κάθεται.

Αφού λοιπόν έχουν βάλει κάτω το παραμύθι και του έχουν αλλάξει τα φώτα(παραμυθιού και παιδιού ) στο τέλος τον ρωτάνε την κλασσική ερώτηση που ρωτάει και η δασκάλα στο σχολείο:

- Θοδωρή μου , τι σου άρεσε από το παραμύθι;



(και ο Τεό με απέραντη ανακούφιση !)



- ... που τελείωσε !!!!

5 σχόλια:

Μαριλένα είπε...

Ειλικρινής ο νέος :-).

mamma είπε...

Η ανακούφισή του πρέπει να ήταν μεγάλη.

athanasia είπε...

Ωραίος! :)

Τα μόνα παραμύθια που ενδιέφεραν την Χριστίνα ήταν αυτά που πρωταγωνιστούσε η ίδια (οι περιπέτειές της όταν ήταν μικρότερη, συμπλήρωνε και γελούσε).

Ιωάννα είπε...

Πολύ καλή ιδέα αυτό που λέει η Αθανασία και τείνω να πιστέψω οτι πιάνει σε όλα τα παιδάκια. Στον Παναγιώτη αρέσει να του διηγούμαι την περίοδο που ήταν στην κοιλιά μου και κλωτσούσε και την διαδικασία του χειρουργείου (καισαρική) ή πως υποδέχτηκε την αδελφούλα του στο σπίτι την πρώτη φορά που την είδε. Όχι οτι δεν του αρέσουν και τ άλλα παραμύθια, αλλά σε συγκεκριμένο χώρο-χρόνο. Στο κρεβάτι πριν κοιμηθεί. Οι προσωπικές του ιστορίες όμως, είναι παντός καιρού.
Υ.Γ. Προσωπικά βαριέμαι τα παραμύθια, και το ''ζήσανε αυτοί καλά'', είναι το καλύτερο σημείο τους. Συμφωνώ με τον γιό σου.

The Gasbird Familly είπε...

Ευτυχώς τελείωσε το νηπιαγωγείο και θα τελειώσουν τα παραμύθια!Νομίζω ότι φτάσαμε σε σημείο να ενοχλείται με την τόση πίεση οπότε το σταματάμε για μεγάλο διάστημα.Θα επανέλθουμε αργότερα.Προσωπικά, μου αρκεί που έχει σωστή συμπεριφορά και δεν ενοχλεί τους υπόλοιπους που θέλουν και μπορούν να κατανοήσουν την ιστορία.