Eυτράπελα ΙΙ

Ο Θοδωρής είναι της λακωνικής σχολής . Λίγα λόγια και καλά , ίσα ίσα να κάνουμε τη δουλειά μας. Κάθε φορά λοιπόν που θέλει να πει κάτι , προσπαθεί μονολεκτικά ή με χρήση λέξεων - κλειδιών να περάσει το μήνυμα . Οι αδίστακτοι , καταπιεστικοί γονείς όμως τον βάζουν στη θέση του ζητώντας να επαναλάβει περιφραστικά.



Είμαστε στην κουζίνα:



Θοδωρής : (πιάνοντας απαλά το χέρι μου) Παγωτό !

Εγώ : Δεν καταλαβαίνω . Πέστο μου σωστά!

Θοδωρής : (αναστεναγμός - σιχτίρ ) Μαμά , θέλω να φάω παγωτό!

Εγώ : Ωραία ! Τι παγωτό θέλεις;

Θοδωρής : Σοκολάτα !.... θέλω ! ( να την προλάβω πριν μου την πει )

Εγώ :Εντάξει , πιάσε ένα μπολάκι.



Ακούει ο Θανάσης το διάλογο κι έρχεται φουριόζος φωνάζοντας " κι εγώ , κι εγώ !" και απαντά ο Τεό με απωθημένο :

- Πέστο σωστάααααα!!!!!!!!!!!!

" Lift me up "

Ήταν μία περίοδος που ήμουν πολύ χάλια , σωματικά και ψυχολογικά. Τίποτα δε με ευχαριστούσε , καμία ιδέα ή ενέργεια δε με ανέβαζε , πεσιμισμός στο μέγιστο βαθμό. Κι έρχεται από το πουθενά ο Moby με το συγκεκριμένο τραγούδι , μου κάνει ένα κλικ και αρχίζω να το ακούω συνέχεια ξανά και ξανά. Στο κινητό , στο mp3 , στο αυτοκίνητο ,στο σπίτι με ένταση πολλών ντεσιμπέλ σαν αντιβίωση ανά ώρες πριν και μετά από κάθε γεύμα!
Είναι απίστευτο να μη μπορούν να βοηθήσουν οι άνθρωποι που σε νοιάζονται , που έχεις εμπιστοσύνη στη γνώμη τους , στη συμβουλή τους κι ένα άκουσμα από το πουθενά , μία μ...κία στην ουσία , να αρχίσει να σε βγάζει από όλο αυτό το χάλι που βουλιάζεις!
Ο Μoby θα είναι αύριο για μία ακόμα φορά στην Αθήνα ( TERRA VIBE - Μαλακάσα ) στα πλαίσια του rockwave festival 2009. Πρόκειται για έναν εξαιρετικά ευφυή καλλιτέχνη της εναλλακτικής ποπ και ροκ σκηνής , ΠΟΛΎ ιδιόρρυθμο (βρε λες ;) και αγαπητό στο ελληνικό κοινό.
Θα κάνουμε τη βόλτα μας γιατί του τύπου του οφείλω ένα " ευχαριστώ " κι ας μη το ξέρει.

ΥΓ. Μετά τον Μoby βγαίνουν οι Placebo ( άαααλλα καλά παιδιά κι αυτά!!)Γενικά θα έχει ενδιαφέρουσες παρουσίες του σήμερα και του χθες . Συστήνω προσέλευση νωρίς γιατί θέλει πολύ περπάτημα μέχρι το χώρο των συναυλιών , είναι τετραήμερο οπότε θα έχει κόσμο που θα κατασκηνώσει εκεί (χωρίς πλάκα ) και φυσικά μιλάμε για τεράστια έκταση στη μέση του πουθενά!!!

Σε κατάσταση ... αποχαύνωσης !

Με τη λήξη της σχολικής χρονιάς σταμάτησαν και τα διάφορα εξωσχολικά τρεχάματα για μεγάλο και μικρό. Από μία κατάσταση εγρήγορσης , άγχους και πίεσης να προλάβουμε να αφήσουμε τον ένα για να μαζέψουμε τον άλλο ξαφνικά όλα τελείωσαν και βρεθήκαμε να κοιταζόμαστε περίεργα :



- Τι ; Τέλος ;

- Ναι , τέλος !

- Δηλαδή δεν .... ;

- Όχι λέμε , δεν ... !



Και εκεί ήρθαμε και σοριαστήκαμε αμφότεροι !!!

Από τότε κινούμαστε με ρυθμούς " τα ζαμ' αργά ". Ο μεγάλος έχει σαπίσει στην τηλεόραση , στον κήπο και στους γείτονες ( όχι απαραίτητα με αυτή τη σειρά ) και ο μικρός κάνει μόνο 2,5 ώρες καθημερινό πρωινό πρόγραμμα ,κυρίως εξωτερικό (σουπερμάρκετ , αγορά , καφετέρια, παιδική χαρά ) και χαλαρή επανάληψη των πεπραγμένων της χρονιάς . Όλα αυτά μέχρι τέλος Ιουνίου διότι από αρχές του επόμενου , το πλοίο θα σαλπάρει με τέκνα και ζεύγος παππού - γιαγιάς για την πανέμορφη Άνδρο (χειροκρότημα !) και αργότερα (αρκετά ελπίζω ) θα κατέβουμε κι εμείς.



ΥΓ. Η πληροφορία που θέλει το ζεύγος παππού - γιαγιάς να ντοπάρονται συστηματικά εδώ και δύο μήνες με αναβολικά για ελέφαντες , ελέγχεται ως απολύτως ακριβής! Στη φωτογραφία διακρίνετε την ημερήσια δοσολογία.

ΑΠΟΦΟΙΤΟΣ ΝΗΠΙΑΓΩΓΕΙΟΥ !

Ακούγεται κάπως αλλά είναι μία πραγματικότητα ! Το πρώτο απολυτήριο της σχολικής του ζωής είναι γεγονός ! Ακολουθούν 12 χρόνια εκπαίδευσης (θεωρητικά πάντα ! ) που δε θέλω να σκέφτομαι πως θα είναι , άσε που κάνω τις προσθέσεις και θα είμαι τότε 50 plus ( θεωρητικά πάντα !) με ό,τι αυτό συνεπάγεται .... !

Το χορευτικό της λήξης ( βαλς της Αμελή ) πήγε μια χαρά . Η ντάμα , δασκαλεμένη καλά , τον είχε υπό έλεγχο είναι και το αντικείμενο του πόθου του οπότε αρίστευσε ο νέος .Η τεχνική δεν ήταν σαν του ζεύγους της φωτογραφίας , μάλλον σε στυλ " Χούφτωσ'τη , χούφτωσ'τη " Διονύση Παπαγιαννόπουλου έφερνε αλλά δεν πειράζει.

Άντε και σ' ανώτερα !!!

Ευτράπελα

Ο Θοδωρής δεν έχει με ΤΊΠΟΤΑ το θέμα " εξιστόρηση , διήγηση , παραμύθι ".Το παλεύουμε χρόνια αλλά είναι μικρή η πρόοδος και βασικότερα στο κομμάτι συμπεριφοράς ( δεν καταλαβαίνω Χριστό αλλά κάθομαι ήσυχος μέχρι να ακούσω τις μαγικές λέξεις " ...και ζήσανε αυτοί καλά κι εμείς καλύτερα " .. ή ...ΤΈΛΟΣ !!!). Στο σχολείο αποτελεί σημαντική ενότητα στην παρεούλα , όπου θα γίνει και συζήτηση για το θέμα της ημέρας ( συνήθως υπάρχει και οπτικό ερέθισμα κι έτσι καταλαβαίνει την κεντρική ιδέα )υπάρχει όμως και μόνιμη ενότητα "παραμύθι " το τελευταίο μισάωρο πριν φύγουν τα παιδιά όπου ο μικρός , άντε βαριά-βαριά να πιάσει τους πρωταγωνιστές , άμα αρχίσει η πλοκή .... χάθηκε ο Τεό !!!

Στο σπίτι λοιπόν ,κάθε μέρα διαβάζει με τις δασκάλες του κι ένα μικρό παραμύθι με συνεχείς διακοπές για ερωτήσεις "ποιος - πού - πότε - γιατί " για να τον βάζουν στη διαδικασία " θυμάμαι- συνδυάζω -απαντώ ".Δεν του αρέσει , καθόλου τολμώ να πω ,αλλά μετά ακολουθεί ο σούπερ - ντούπερ ενισχυτής ... τα μαθηματικά (!) κι έτσι κάθεται.

Αφού λοιπόν έχουν βάλει κάτω το παραμύθι και του έχουν αλλάξει τα φώτα(παραμυθιού και παιδιού ) στο τέλος τον ρωτάνε την κλασσική ερώτηση που ρωτάει και η δασκάλα στο σχολείο:

- Θοδωρή μου , τι σου άρεσε από το παραμύθι;



(και ο Τεό με απέραντη ανακούφιση !)



- ... που τελείωσε !!!!

Εσύ , τί θα κάνεις την Κυριακή ;

Συζητώντας στη δουλειά ,στο φιλικό και κοινωνικό κύκλο μας ,διαπιστώνω την έντονη διάθεση για αποχή από τις εκλογές. Είναι κάτι που δεν το κατανοώ διότι πάντα θεωρούσα (κι εξακολουθώ ) το δικαίωμα της ψήφου ως το μέγιστο δείγμα εφαρμογής της δημοκρατίας και μοναδικού τρόπου έκφρασης της λαϊκής επιθυμίας,των πολιτικών πεποιθήσεων και των κοινωνικών αναζητήσεων σε καθολική κλίμακα και με "ειρηνικό" τρόπο.
Δε θα διαφωνήσω με το γεγονός της άσχημης πολιτικοοικονομικής κατάστασης , της απαράδεκτης διαφημιστικής καμπάνιας όλων των κομμάτων και της παντελούς έλλειψης αναφοράς στα ευρωπαϊκά θέματα (που για αυτά γίνονται οι εκλογές !) αναγάγοντας την όλη υπόθεση σε εγχώρια εκλογική αναμέτρηση. Από την άλλη όμως οι εκλογές για το ευρωπαϊκό κοινοβούλιο και την εκπροσώπηση μας εκεί ,έχουν τεράστια σημασία γιατί:
-Διεκδικούμε σημαντικά κομμάτια οικονομικών πόρων
-Έχουμε συνεχή έλεγχο κι εποπτεία από φορείς και πρόσωπα της ΕΕ
-Όλες οι νομοθετικές διατάξεις που ψηφίζονται , οφείλουν να είναι δεσμευτικές και για την Ελλάδα.
-Τα ευρωπαϊκά δικαστήρια αποτελούν τον τελευταίο τόπο υπεράσπισης των ατομικών δικαιωμάτων (ειδικά για τα θέματα των παιδιών μας ίσως είναι η μόνη ουσιαστική στήριξη που θα μπορούμε να έχουμε)

Για αυτά και μόνο νομίζω ότι αξίζει να κάνουμε την κίνηση την Κυριακή , να ψηφίσουμε αυτό που ο καθένας θεωρεί το καλύτερο ( ή το μη χείρον !)και να δώσουμε το παρόν στην Ευρώπη με όσο το δυνατόν πιο αξιόλογους εκπροσώπους.

Επιστροφή στη φύση

Οι εκδηλώσεις του Συλλόγου Γονέων και Κηδεμόνων του σχολίου έφθασαν στο τέλος για φέτος και για διαφορετικό φινάλε σκεφτήκαμε μονοήμερη εκδρομή στο δάσος με παιχνίδι , δραστηριότητες, πικνίκ (κυρίως αυτό ) και χαλάρωση στη φύση.

Επιλέξαμε λοιπόν το οικολογικό πάρκο στην Παύλιανη (κοντά στη Γραβιά ) που είναι ένας χώρος μέσα στο δάσος , πολύ ωραία φροντισμένος και οργανωμένος. Από κορμούς δέντρων έχουν φτιάξει τραπέζια και πάγκους ολούθε , γεφυράκια εδώ κι εκεί , σχεδίες μέσα στο ποταμάκι που διασχίζει το μέρος , χειροκίνητα τελεφερίκ πάνω απ' τα νερά και όμορφα δενδρόσπιτα με αιώρες γύρω-γύρω στα δένδρα!

Μικροί και μεγάλοι ενθουσιαστήκαμε μόλις φθάσαμε!Μετά τη σχετική ανάβαση ( με το τζατζαλομάνι ανά χείρας ) και βλέποντας αυτό το ειδυλλιακό τοπίο ,τα παιδιά άρχισαν να κραυγάζουν και να τρέχουν σαν Ινδιάνοι Απάτσι , από δενδρόσπιτα σε σχεδίες και μετά στο τελεφερίκ κι από 'κει στα μονοπάτια και πάλι πίσω.


>

(Ο Θανάσης αλαλάζων στους εχθρούς του απέναντι δενδρόσπιτου)


Ο Θοδωρής ήταν ευτυχής. Είχε μπει η εκδρομή στο πρόγραμμα 2-3 μέρες πριν , είχαμε συζητήσει όλη τη διαδικασία και το τι θα δούμε εκεί που θα πάμε οπότε όλα καλά. Τα τρεχούμενα νερά , οι καταρράκτες και το τελεφερίκ ήταν τα καλύτερά του. Γενικά όμως , όπου τον έπαιρνε, χωνόταν και στα δύσκολα " την έκανε " με ελαφρά.

(Η ανάβαση . Η μάνα κρατάει τα μπόσικα & τα τζατζαλομάντζαλα επίσης!)

Η γνήσια Ελληνίδα μάνα που σέβεται τον εαυτό της (δεν εξαιρώ τον εαυτό μου)οφείλει σε κάθε τέτοια περίσταση να κουβαλάει φαγητό στο κλασσικό ταπεράκι πάντα , τουλάχιστον για να φάνε 5 λόχοι!Κι επειδή ο Έλληνας είναι μεν φυσιολάτρης αλλά θέλει και τη λίγδα του ,ανεβάσαμε ( οι αθεόφοβοι !) και ψησταριά στο οικολογικό πάρκο (έτσι τους ρίχνουμε και μας ψηφίζουν!).

Φάγαμε , ήπιαμε , παίξαμε με τα παιδιά μας ,γίναμε μούσκεμα διότι με τόσα νερά γύρω-γύρω δεν το γλυτώνεις , αλλά πραγματικά ευχαριστήθηκε το μάτι μας να βλέπει πράσινο!Πάρτε μια μικρή γεύση!



















Για το τέλος , .... η ατραξιόν της εκδρομής , .... τα σουβλάκια !!!!