Δε θα συνεχίσω με παρουσίαση των ομιλιών της διημερίδας . Νομίζω πως όσοι ήσασταν και όσοι δεν ήσασταν , το πιάσατε το νόημα . Βγήκαν οι άνθρωποι να πολιτικολογήσουν , να εξαγγείλουν πράγματα και θαύματα (σε ποιο χρόνο , σε ποιο τόπο , σε ποια ζωή , δε γνωρίζω και δεν ελπίζω ) να ζητήσουν και τη συνδρομή " για τα καημένα τα παιδάκια "από το 4ο ΚΠΣ(αλίμονο! Να μην απλώσουμε και σ' αυτό το χεράκι μας! ).
Εκεί που θέλω να σταθώ και γιατί ήταν η πιο ουσιώδης ομιλία αλλά και γιατί ήρθαν τα γεγονότα των επόμενων ημερών να την επιβεβαιώσουν , είναι στη σύντομη αναφορά της μητέρας παιδιού με αυτισμό που είναι ταυτόχρονα και καθηγήτρια της γενικής εκπαίδευσης .
Αρχικά τόνισε ότι " .... η παράλληλη στήριξη είναι ο μόνος δρόμος επιτυχημένης ένταξης των παιδιών μας. Τα τμήματα ένταξης δεν τα αναιρούμε αλλά προτείνουμε την μετατροπή τους σε ειδικά τμήματα για τον αυτισμό με προσωπικό εξειδικευμένο και τεχνολογική υποστήριξη κατάλληλη για τις ιδιαίτερες μαθησιακές ανάγκες των παιδιών αυτών και πάντα μέσα στο γενικό σχολείο!Τα παιδιά μας χρειάζονται σχολεία με αυλές και τυπικά παιδιά ώστε να μάθουν να λειτουργούν ομαδικά , να επικοινωνούν , να εκφράζονται. Το βασικό ερώτημα που τίθεται και κανένας δεν τολμά να το αναφέρει είναι κατά πόσο η γενική εκπαίδευση μπορεί να δεχτεί την ειδική εκπαίδευση στο χώρο της ; Πόσο έτοιμοι είναι δάσκαλοι και καθηγητές να συνεργαστούν με τους συναδέλφους της ειδικής αγωγής ; Πόσο έτοιμα είναι τα παιδιά να δεχθούν στην τάξη τους ή στα παιχνίδια τους τα " διαφορετικά "παιδιά ;Η απάντηση είναι ε λ ά χ ι σ τ α !
Το γενικό σχολείο έχει τα δικά του προβλήματα .Από ελλείψεις εκπαιδευτικών , κτιριακής και υλικοτεχνικής υποδομής μέχρι οργάνωση λειτουργίας , εφαρμογές και τήρηση κανόνων και ορίων , συνεργασία με συλλόγους γονέων και κηδεμόνων . Όταν τα παιδιά μαθαίνουν σε μία '' ελευθερία '' χωρίς μέτρο και κυρώσεις ,αρχίζει να χάνεται ο έλεγχος. Βρίζονται μεταξύ τους , " άστα να τα βρούνε μόνα τους " , πλακώνονται στο ξύλο , " άστα παιδιά είναι ,παίζουν "!Μετά θα βγει και ο σουγιάς ,θα γίνει η συμμορία μήπως θα έρθει και το όπλο ; (το είπε και την επόμενη μέρα έγινε!!!)
Για να υπάρχει ειδική αγωγή πρέπει πρωτίστως να υπάρχει γενική αγωγή!Και διάθεση για συνύπαρξη και συνεργασία. Όταν όλες οι εγκύκλιοι για τα θέματα ΕΑ στα γενικά σχολεία έρχονται με το ρήμα δύναμαι μπροστά (ο δάσκαλός δύναται να βοηθήσει... οι καθηγητές δύνανται να οργανώσουν ... το συμβούλιο διδασκόντων δύναται να χορηγήσει....)επιφυόμαστε στην καλή καρδιά του καθένα ή στην καλή διάθεσή του τη δεδομένη στιγμή. Κανένας δεν υποχρεούται να κάνει το οτιδήποτε. Έχουν φροντίσει γι' αυτό οι συντεχνίες και τα συνδικαλιστικά μικρομάγαζα !Ένταξη στηριγμένη στο φιλότιμο ενός , πέντε , δέκα , εκατό εκπαιδευτικών , δε γίνεται.
Ας δώσει λύσεις και απαντήσεις το υπουργείο σ' αυτά τα θέματα και μετά βάζουμε τα λογισμικά ,φέρνουμε τους υπολογιστές , κάνουμε hi-tec τα σχολεία μας . "
