Το πράσινο μίλι

Για όσους γνωρίζουν - βιβλίο και υπογραφή σεναρίου , Stephen King στα πολύ καλά του - το πράσινο μίλι αντιπροσωπεύει την απόσταση από το κελί του μελλοθάνατου , στην ηλεκτρική καρέκλα. Για τον Τεό αυτή είναι η απόσταση από την είσοδο του οδοντιατρείου μέχρι την ...οδοντιατρική καρέκλα!





Πρέπει ν' αναφέρω ότι ο μικρός είχε τ ρ ο μ ε ρ ή ευαισθησία στην περιοχή του στόματος έσω κι έξω. Έτρωγε μόνο πολτούς και από υγρά μόνο γάλα(!). Όταν ξεκινήσαμε εντατικό πρόγραμμα πρώιμης παρέμβασης , τα πρώτα που τέθηκαν σαν σοβαρές προτεραιότητες ήταν το φαγητό και η τουαλέτα . Κι ενώ με την τουαλέτα ξεμπερδέψαμε σχετικά γρήγορα,με το φαγητό ...τα είδαμε όλα!!!Μας πήρε 2 χρόνια συνολικά μέχρι να φθάσει να τρώει μόνος , να μασάει κανονικά και με σαφή προτίμηση στη μεσογειακή κουζίνα. Το θέμα που προέκυψε με τα δόντια είναι ότι λόγω αχρηστίας ήρθαν κι ενώθηκαν όλα με ένα στρώμα βακτηριδιακής πλάκας που σιγά σιγά τα έτρωγε. Όπως είπε και η οδοντίατρος : "Kαλύτερη η απλυσιά από την αχρηστία!"




Η πρώτη επίσκεψη ήταν δραματική και χαραγμένη καλά στη μνήμη του γι 'αυτό και όταν ακούει για οδοντίατρο αρχίζει ο επιτάφιος θρήνος!





Η τύπισσα όμως είναι πολύ καλά οργανωμένη , με παιδότοπο στο χώρο αναμονής , φωτάκια , μπιχλιμπιδάκια και άλλα χαριτωμένα γύρω από την επίμαχη καρέκλα , φουτουριστικά γυαλάκια ηλίου για να μη στραβώνονται οι "ασθενείς " όταν τους ρίχνει τον κεντρικό προβολέα και για φινάλε το τραπεζάκι με τα δώρα (ό,τι χαζομαρούλα αρέσει στα πιτσιρίκια την έχει!)όπου επιβραβεύεται η άριστη συνεργασία !

Ο Τεό φυσικά κάνει "πλιάτσικο" σε μπαλάκια ,σβουρίτσες , ροδελίτσες και φεύγει τρέχοντας για την έξοδο.